Historia PSP w Dąbrówce Górnej

Zespół Szkolno - Przedszkolny w Rogowie Opolskim

Na Opolszczyźnie w gminie Krapkowice prosperuje z powodzeniem Zespół Szkolno - Przedszkolny Nr 3 w Rogowie Opolskim (ZSP Nr3). Został on utworzony po reformie szkolnictwa w 2000 roku, wtedy też ze szkół podstawowych ośmioklasowych utworzono szkoły podstawowe sześcioklasowe i gimnazja. Długo zastanowiano się czy utworzyć w Rogowie Opolskim gimnazjum, jednakże ostatecznie został utworzony Zespół Szkolno - Przedszkolny. Obejmuje on edukacją trzy sąsiadujące ze sobą wioski: Gwoździce, Rogów Opolski i Dąbrówkę Górną. W każdej z tych miejscowości znajduje się jedno przedszkole. Dodatkowo w Rogowie Opolskim jest Publiczna Szkoła Podstawowa im. Marii Konopnickiej, do której uczęszczają uczniowie klas I - III. Uczniowie klas IV - VI uczęszczają do Publicznej Szkoły Podstawowej w Dąbrówce Górnej także wchodzącej w skład Zespołu.

Pierwszym dyrektorem ZSP Nr3 była Pani mgr Zdzisława Kloska. Kadencję swoją zakończyła 31 sierpnia 2007r przechodząc na emeryturę. Z dniem 1 września 2007 nowym dyrektorem został Pan mgr Leszek Felsztyński.

---

Szkoła w Dąbrówce Górnej

Według przekazów miejscowej ludności budynek starej szkoły znajdujący się obok teraźniejszej szkoły był wybudowany w 1872r. Do 1912 roku dzieci uczyły się w 2 salach lekcyjnych, w 4 oddziałach. W pozostałej części budynku mieszkali nauczyciele. W 1907 roku rozpoczęto budowę nowego budynku szkolnego, który ukończono w 1912 roku. Uczęszczały do niej dzieci w wieku od 6-14 lat. Lekcje odbywały się codziennie od poniedziałku do soboty w godzinach 7.00 -12.00 latem, a od 8.00-13.00 zimą. Zajęcia rozpoczynały i kończyły się modlitwą. Klasy były łączone, 4 grupy po 2 roczniki. , w 4 klasach lekcyjnych. Rozmieszczenie klas było stałe w salach, klasy młodsze na dole, klasy starsze na I piętrze, II piętro to mieszkania nauczycielskie. Rok szkolny rozpoczynał się 1 IV, a na koniec roku szkolnego uczeń otrzymywał wpis do zeszytu i świadectwo osiągnięć z następujących przedmiotów: religii, języka niemieckiego, rachunków, historii, geografii, przyrody, rysunków, śpiewu, ćwiczeń fizycznych, prac ręcznych. W salach znajdowały się ławki dla 4 uczniów, z kałamarzem w środku. Gdy klasy były liczniejsze uczniowie siedzieli po 6 osób w jednej ławce. W każdej sali na ścianie zawieszona była tablica i mapa, Starsi uczniowie pisali w zeszytach, a młodsi na swoich małych tabliczkach, które można było wycierać. Do domu zadawane były też prace pisemne i pamięciowe. Jednostka lekcyjna trwała 60 minut, po czym następowała przerwa. Frekwencja dzieci była różna. Szczególnie malała latem, gdy dzieci pomagały przy pracach, polowych, zimą-jak droga do szkoły stawała się nie do przebycia. Zimą szkoła była ogrzewana piecami kaflowymi .Elektryfikacja wsi przypada na lata 1926-1927. Po lekcjach, po południu były dodatkowo organizowane zajęcia praktyczne przyuczające do prowadzenia gospodarstwa domowego. Kierownikami szkoły do czasów II wojny światowej byli: Steinert, a po jego śmierci Tchoper, a nauczycielami: Twerdzik Janocha, Schnh, Kolig, Sollński, Moller, Wagner, Herezin, Zawód nauczyciela był wysoko stawiany w hierarchii społecznej. Dzieci odnosiły się do nauczycieli z wielką godności i szacunkiem, przy każdym pozdrowieniu kłaniały się nisko, nie znana jest ogólna liczba absolwentów z tego okresu, większość uczniów kończyła edukację na poziomie szkoły podstawowej i od razu zaczynali pracować czy to jako pomoc domowa, czy w miejscowym majątku barona, żegludze na Odrze, czy też innych zakładach pracy, ucząc się praktycznego zawodu, Zimą ci uczniowie mogli uczestniczyć w zajęciach, organizowanych w szkole dwa razy tygodniowo, poznając różne zagadnienia tam omawiane. Dziewczynki miały przeważnie osobno zajęcia/hendarbeit-stunde/,chłopcy też /fordbildungschule/,po skończeniu których otrzymywali zaświadczenie, Kursy trwały 3 lata. Niewielu uczniów podejmowało naukę w szkołach ponadpodstawowych, Nauka w naszej szkole nieprzerwanie trwała do 1944 roku. W styczniu ludność cywilna otrzymał nakaz opuszczenia domostw ze względu na zbliżające się działania wojenne, Na terenie szkoły trwały walki pomiędzy wojskami niemieckimi stacjonującymi na jej terenie a Armią Radziecką. Pierwsi odważni mieszkańcy wrócili w marcu 1945 roku, W pierwszych tygodniach po wyzwoleniu władze oświatowe-Inspektorat Szkolny w Opolu, przystąpiły do organizacji szkolnictwa w powiecie opolskim. Dnia 4 października 1945 roku Inspektorat Szkoły w Opolu mianował Witolda i Stanisławę Skrzetuskich nauczycielami w Publicznej Szkole Powszechnej w Dąbrówce nad Odrą, Budynek szkolny i jego otoczenie trzeba było doprowadzić do stanu użyteczności. To też po raz pierwszy 5 listopada 1945 roku rozpoczęto naukę w szkole w języku polskim. W szkole 130 dzieci uczyło dwóch nauczycieli, w bardzo zniszczonym budynku szkolnym i bardzo trudnej sytuacji nie tylko dla uczniów, ale i dla nauczycieli, Pracowali oni bez podręczników i pomocy dydaktycznych. Nie wszystkie dzieci potrafiły mówić po polsku. Dzieci uczyły się po kilka roczników razem, tylko ostatni rocznik miał zajęcia oddzielnie. Dzieci, którym naukę przerwały działania wojenne rozpoczęły automatycznie dalszą edukację w klasie wyższej, Osoby, które nie były objęte obowiązkiem szkolnym uczęszczały na kursy repolonizacyjne. W latach 1946-1947 do szkoły uczęszczało już 180 uczniów, Zajęcia odbywały się w 4 salach 2 na dole i 2 na I piętrze, Po wyremontowaniu II piętra zamieszkali tam państwo Skrzetuscy. Zima tego roku była bardzo sroga, Jej skutki szczególnie odczuła szkoła, która była bez opału, Pomimo tych trudności nauka trwała nieprzerwanie, sale ogrzewano porozbijanym sprzętem, W latach 1947-1948 szkoła zaczyna tętnić życiem: odbyła się pierwsza akademia z okazji Rewolucji Październikowej. wyjeżdżano do sąsiednich wsi z przedstawieniem pt: "Po kolędzie dzieci brały udział w różnych uroczystościach. W czasie wakacji letnich w 1948 roku odremontowano budynek gospodarczy (stara szkoła), który nie nadawał się do użytku. Był bez dachu, okien, z zdewastowaną instalacją elektryczną, brakowało zamków w drzwi ach. Budynek został przeznaczony na mieszkania nauczycielalskie.1 września 1948 roku Inspektorat Szkolny w Opolu skierował do pracy w szkole panie Alfredę Stempurską i Jadwigę Czerechowską, W lutym 1949 roku rozpoczyna pracę pani Janina Mazanek. W końcu roku szkolnego odbyły się po raz pierwszy egzaminy klasy VI i VII (które później stały się obowiązkiem). W sierpniu 1951 roku zwalnia się pan Witold Skrzetuski, funkcje kierownika na krótko obejmuje 66 letni pan Aleksander Komusiewicz, a po nim 16 października 1951 roku pan Szymon Ziobro. Z inicjatywy nowego kierownika wstawiono ponad 100 szyb w oknach budynku szkolnego, wyremontowano piece i odmalowano sale i korytarze szkolne. We wrześniu 1952 roku dołącza do grona pedagogicznego pani Jadwiga Wójcik — Ziobro, późniejszy dyrektor szkoły. Na lata 1953/1954 przypada okres największej modernizacji szkoły. Z jednej izby mieszkalnej znajdującej się na II piętrze urządzono salę lekcyjną, a z drugiej bibliotekę z czytelnią, gdzie z roku na rok powiększał się księgozbiór, Z korytarza na parterze wygospodarowano pomieszczenie na pokój nauczycielski. W roku 1956 szkoła otrzymuje z Wydziału Oświaty po raz pierwszy dużo pomocy naukowych. W tym to też roku zakończono remont zewnętrzny budynku szkolnego i mieszkalnego dla nauczycieli. W roku 1959 szkoła zostaje podłączona do sieci telefonicznej. Z inicjatywy ówczesnego dyrektora powołano Społeczny Komitet Rozbudowy Szkoły dzięki któremu między innymi wylądowano nową studnię Zapał i działania dyrektora i mieszkańców wsi zostały przerwane reorganizacją szkolnictwa w 1974r. Od tego roku szkoła w Dąbrówce Górnej staje się filią Zbiorczej Szkoły Podstawowej nr 1 im. Juliusza Słowackiego w Krapkowicach. Dopiero od roku 1981 nasza szkoła staje się ponownie 8 oddziałową. W latach 1985/1986 kiedy to dyrektorem szkoły zostaje mgr Tadeusz Hac zostaje wznowiona modernizacja szkoły. którą kontynuuje pani Maria Gach-dyrektor szkoły od 1987 do1995. W tym to czasie założono centralne ogrzewanie budując jednocześnie od podstaw kotłownię nad którą powstał pokój nauczycielski, Na I piętrze brygady remontowe przebudowują klasy, z części korytarza powstaje gabinet dyrektora, Cała szkoła została wymalowana, zakupiono 5 meblościanek,2 telewizory, w klasach założono nowe wykładziny. Rada Sołecka wymieniła okna i parapety. Latem 1994 roku szkoła została ponownie odmalowana. Nowy rok szkolny rozpoczął się w czystej i odświeżonej szkole. Nurtującym ciągle problemem zarówno Grono Pedagogiczne jak i Rodziców była wymiana drzwi frontowych. Jednakże i ten problem dzięki pomocy rodziców i Urzędu Gminnego w Krapkowicach został rozwiązany. We wrześniu 1995 roku następiła wymiana drzwi wejściowych. Do 2000 roku w budynku szkolnym znajdowało się 7 sal lekcyjnych, gabinet dyrektora, pokój nauczycielski i sekretariat. W starym budynku mieściła się biblioteka szkolna, mini sala gimnastyczna, kuchnia oraz 2 mieszkania. Od lat powojennych dzieci pod przewodnictwem nauczycieli brały aktywny udział w życiu kulturalnym wsi i regionu, Również rodzice chętnie służyli pomocą w wielu organizowanych akcjach dochodowych na rzecz szkoły, Należałoby tutaj nadmienić, że 12 października 1952 roku został wybrany I Komitet Rodzicielski /obecnie Rada Rodziców/, Rok 1990/91 to powrót religii do szkół i zawieszenie na ścianach krzyży. Katechezy naucza w klasach młodszych pani Gabriela Kuc, a w klasach starszych ks. Leon Nowak. W tym też to roku wprowadzono w klasach V-VIII naukę języka niemieckiego, jako języka dodatkowego .Wykładowcami zostały panie Anna Kampa i Ingryda Koppe, Młodzież i dzieci naszej szkoły skupiają się również w organizacjach, które prężnie działają w naszej placówce. Bardzo żywa jest tradycja oszczędzania, już w 1972 roku szkoła w Dąbrówce Górnej zajęła I miejsce w rejonie, sukces został powtórzony w roku 1993. Wiele sukcesów odnosi Szkolne Koło Sportowe zajmując w ostatnich latach I miejsca w klasyfikacji gminnej. Uczniowie z dużym powodzeniem brali udział w zawodach rejonowych i finałach wojewódzkich. Szczególnie dobre wyniki osiągali w biegach i sztafetach przełajowych, lekkoatletyce, szachach. Wciąż nowymi propozycjami i pomysłami zaskakiwał wszystkich Samorząd Uczniowski, który był organizatorem większości imprez przeprowadzanych w szkole. Organizacje działające w roku szkolnym 1995/1996. Samorząd Uczniowski -op.mgr Małgorzata Pogorzelska Szkolna Kasa Oszczędzania -op;mgr Małgorzata Brzozowska Szkolne Koło Sportowe-op.mgr Andrzej Brzozowski i mgr Leszek Felsztyński Zespół Wokalny - op. Anna Droździoł Polski Czerwony Krzyż -op. Ilona Nowak Liga Ochrony Przyrody -op.mgr Małgorzata Brzozowska

 

Funkcje kierownicze i dyrektorskie od roku 1945 pełnili:

4X1945 - 31 VIII 1951 Witold Skrzetuski

1 IX 1951 - 15 X 1951 Aleksander Komusiewicz

16 X 1951 - 30 XI 1968 Szymon Ziobro

1 XII 1968 - 31 VIII 1973 Jadwiga Ziobro

1 IX 1973 - 31 VIII 1974  Szymon Ziobro

1 IX 1974 - 31 VIII 1983  Jadwiga Ziobro

1 IX 1 983 - 31 VIII 1 985               Szymon Ziobro

1 IX 1985 - 31 XII 1986 Tadeusz Hac

1 I 1987 – 31 VIII 1999    Maria Gach

1 IX 1999 - 31 VIII 2000 Leszek Felsztyński

 

W skład Grona Pedagogicznego wchodzili w latach

1945-1951

kierownik Witold Skrzetuski oraz nauczyciele Stanisława Skrzetuska, Alfreda Stempurska, Jadwiga Czerechowska, Janina Mazanek, Karol Musiał, Antoni Kozłowski

1951-1968

kierownik Szynon Ziobro, nauczyciele Jadwiga Wójcik/Ziobro/, Maria Zielińska, Stanisława Zapała, Aleksander Komusiewicz, Jan i Jadwiga Bednarek, Emilia i Janina Szewczyk Krystyna Karska, Irena Piwowarczyk, Małgorzata Marks, ks. proboszcz Miiler z Rogowa, Irena Siwoń, Kazimierz Mierzwa, Maria Kuc, Izabela Lindner, Magdalena Krajewska, Maria Kewula, Krystyna Osadę, Irena Pędziwiatr, Maria Gruszka, Zofia Krawczyk (Ludwicka) Edmund Szabliński, Gabriela Mierzwa

1968-1973

dyrektor Jadwiga Ziobro, Magdalena Krajewska, Zofia Ludwicka, Halina Chudzio, Wanda Stanisławska. Małgorzata Wieczorek, Gabriela Mierzwa, Zuzanna Robak (Dunejew), Edmund Szabliński, Lola Płomińska

1973-1974

dyrektor Szymon Ziobro, Jadwiga Ziobro, Małgorzat a Wieczorek, Halina Chudzio, Gabriela Czempiel, Jadwiga Strugała, Wanda Stanisławska

1976-1983

dyrektor Jadwiga Ziobro, Zofia Ludwicka, Jadwiga Strugała, Aleksandra Ziobro, Krystyna Ziobro, Elżbieta Jarzyńska, Grażyna i Wiesław Baraniuk, Leszek Felsztyński, Tadeusz Hac.

1983-1986

dyrektor Szymon Ziobro, Jadwiga Ziobro, Aleksandra Ziobro, Zofia Ludwicka, Jadwiga Strugała, Tadeusz Hac, Leszek Felsztyński, Małgorzata i Andrzej Brzozowscy, Maria Gach, Ilona Cebula (Nowak), Grzegorz Gabryś

1985-1986

dyrektor Tadeusz Hac, Maria Gach, Leszek Felsztyński, Ilona Nowak, Sabina Cibura, Andrzej i Małgorzata Brzozowscy, Elżbieta Pierzyna, Iwona Adamiec, Małgorzat a Pogorzelska, Jadwiga Ziobro, Grzegorz Gabryś, Kazimiera Woch,

1987 -1994

dyrektor Maria Gach, Małgorzata i Andrzej Brzozowscy, Jadwiga. Ziobro, Małgorzata Pogorzelska, Leszek Felsztyńskii, Grzegorz Gabryś, Ilona N owak, Kazimiera Woch, Anna Droździoł, Gabriela Kuc, ks, Leon Nowak, Anna Kampa, Ingryda Koppe, Jolanta Stanek /Kijek/, Tadeusz Ruksza.

1995/1999

dyrektor . Maria Gach, Andrzej i Małgorzata Brzozowscy, Anna Droździoł, Leszek Felsztyński, Gabriel Kuc, Anna Kampa,Ingryda Koppe, Ilona Nowak, Małgorzata P ogorzelska, Jadwiga Ziobro, Jolanta Kijek.